Каб любіць – трэба ведаць, каб ведаць – трэба вывучаць, каб вывучаць – трэба зацікавіцца. Гэта як мінімум. Наш гарадок

Дзяўчынкі гуляюць у лялькі, хлопчыкі – у вайнушку. Дзяўчынкі люляюць сваіх міргаючых неверагоднымі павейкамі дачушак, хлопчыкі перамагаюць ворагаў – Змея Гарыныча,

Не толькі і не столькі гастранамічныя прыхільнасці ўвасоблены ў загалоўку, колькі жаданне засяродзіць увагу на звыклай, але тым не менш

Гэта была пласцінка на 78 абаротаў. Я адкрывала радыёлу «Беларусь», ставіла дыск на прайгравальнік, і маё дванаццацігадовае сэрца набірала рэкордную

  Май дае магчымасць палюбавацца на гэту карціну: у некалькіх метрах ад моста праз Ведзьму ў чароце лебедзь-мама выседжвае лебедзянят.

Знаёмы расклад, знаёмыя каардынаты. Калі ўспыхваюць белым чаромха і дзікая алыча… Калі буслянку ўжо засяліў яе важны гаспадар… Калі трава-мурава

Журналісцкае задавальненне, радасць газетчыка – калі напісаныя табою радкі пачуты, калі яны ўвасобіліся ў нейкае карыснае дзеянне, дапамогу, падтрымку, прымусілі

Штодня паштальён прыносіць у рэдакцыю некалькі канвертаў. Безумоўна, іх стос больш сціплы, чым дзесяцігоддзі назад. Але гэта не значыць, што

Некалі даўным-даўно гэта народнае свята ў нашых мясцінах распачыналі напярэдадні 1 студзеня і працягвалі да трэцяй куцці – хрышчэнскай. Назву

Падарункі рабіць люблю. Асабліва люблю радаваць імі дзяцей. А Новы год – самая ўважлівая прычына для гэтага. …Снежань набірае разбег,

Сапраўды, усё ў свеце адносна, у тым ліку, у дачыненні часу. Напрыклад, можна сказаць: даўным-даўно гэта было – у мінулым

Раскоша, якую можа дазволіць сабе кожны, – шчырасць. Ды і не раскоша ўвогуле. З ёю светла бачыцца, вольна дыхаецца, спакойна

Вось і восень прыйшла, лета як не бывала… Прэлюдыя  “вачэй зачаравання” гучала яшчэ ў жніўні празрыстай ноткай ранішняй расы, што

Спакусліва, галавакружна пахне язмін. Ні адзін чалавек не пройдзе міма дома Розы Сулейманаўны па Цітовіча, каб не прыпыніць крок, не

Зноў пра памяць. Пра гэты заўсёдны багаж (не баласт!), які ёсць у любога з людскога роду-племя. У кожнага свой памятны

Нават калі хмарыцца ці дажджыць – бясспрэчна: акселератка-вясна гаспадарыць. Такая ранняя. Заўсёды чаканая. Усімі любімая.Бялюткімі першацветамі ў агародчыках прыбралася, зялёнага

Адно з самых жаданых дзіцячых чаканняў – радасць, шчасце, казка! – Новы год. І калі чалавек становіцца дарослым, адчуванне таго

10902 чалавекі, 808 гектараў, 69 вуліц, 41 завулак, 2 плошчы. Што аб’ядноўвае гэтыя факты? Адно слова, адна назва, адзін адрас,

Трыста шэсцьдзясят шостым днём –  апошнім лістком календара развітваецца 2016-ы. Снежань дажджыць, ні завей, ні сумётаў, быццам зацягвае сваё  знаходжанне

”…Чаму рэдакцыя газеты прасоўвае толькі беларускую мову? Несправядліва. Папракнуць вас у парушэнні закона не атрымаецца, не на арабскай жа пішаце,