Якім застанецца ў памяці нашых землякоў-ляхавічан 2015 год? Пра гэта – з першых вуснаў
Падзеі радасныя
Мікалай ЮРУЦЬ, ляхавічанін:
– У адыходзячым 2015 годзе мой асабісты юбілей супаў з юбілеем роднага раёна: я на дзесяць гадоў маладзейшы. А ў снежні чарговая круглая дата: 30 гадоў назад быў створаны арганізацыйна-кадравы аддзел райвыканкама, які я ўзначальваў. Тады ён называўся арганізацыйна-інструктарскім. Разам са мной пачыналі Марыя Алейчык, Марыя Плескацэвіч, потым далучылася Людміла Палтарак. На змену тым, хто пачынаў справу, прыходзіла маладое пакаленне. У аддзеле ў розныя часы працавалі Алена Кунцэвіч, Юрый Несцяровіч, цяпер – Таццяна Чайкоўская, Ірына Чура, Іна Косціна, Алена Дзямід. Віншую сваіх калег з юбілеем утварэння службы, а таксама землякоў з Новым 2016 годам. Здароўя, шчасця, дабрабыту ўсім!
Юлія ДАБРАВОЛЬСКАЯ, старшыня савета моладзі ДП “Нача”:
– У нашай краіне 2015 быў абвешчаны Годам моладзі. Шмат увагі надавалася рэалізацыі маладзёжных праектаў. Прыемна, што ў “Начы” моладзі давяраюць адказныя справы, падтрымліваюць. Мы, у сваю чаргу, стараемся апраўдваць давер, працаваць сумленна, плённа, самі арганізоўваем і праводзім разнастайныя мерапрыемствы.
Нямала цікавых задумак рэалізоўвае савет моладзі, які, дарэчы, сёлета заняў трэцяе месца ў абласным конкурсе ў намінацыі “Лепшы савет моладзі сельскагаспадарчых прадпрыемстваў”. Актыўна ўдзельнічалі ў выбарчай кампаніі, сярод перадавікоў – на суботніках і спартыўных спаборніцтвах, у складзе добраахвотнай санітарнай дружыны. Пабывалі на экскурсіях у Нясвіжы, Белавежскай пушчы.
Ёсць і вытворчыя здабыткі. Другі год запар Дзмітрый Шастак прызнаецца на жніве адным з лепшых маладых вадзіцеляў на адвозцы зерня. Сярод перадавікоў і нашы актывісты – брыгадзір паляводчай брыгады Таццяна Кудравец, трактарыст-машыніст Віталій Шклянік, вадзіцель Аляксандр Маркоўскі, аператар машыннага даення Людміла Бубен.
Андрэй ЦЯМЧЫК, мастацкі кіраўнік Русінавіцкага СДК:
– Я заўжды буду ўдзячны 2015 году, бо сёлета наблізілася да ажыццяўлення адна з маіх самых запаветных мар – паўдзельнічаць у міжнародным конкурсе эстраднай песні “Славянскі базар у Віцебску”. Паспяхова прайшоў абласны адборачны тур, рыхтуюся да рэспубліканскага.
А яшчэ стаў лаўрэатам рэспубліканскага фестывалю беларускай песні і паэзіі ў Маладзечне і “Новыя імёны Беларусі”. Наогул, спяваў шмат – і сольна, і ў складзе народнай эстраднай студыі “Экспрэс”. Асабліва запомніліся канцэртныя праграмы да 70-годдзя Вялікай Перамогі і снежаньскі дабрачынны канцэрт “Песні маёй Беларусі”.
Песня – мой нязменны спадарожнік, натхненне, душа. Менавіта любоў да музыкі пазнаёміла з Надзяй, якая стала маёй жонкай. Цяпер мы разам не толькі спяваем у “Экспрэсе” – расцім сына. Наш Ягорка, дарэчы, стаў першакласнікам харэаграфічнага аддзялення дзіцячай школы мастацтваў.
Падзеі знакавыя
Падзеі ўражальныя
Віктар БОГУШ, трэнер-выкладчык ДЮСШ:
– Для мяне, трэнера, асабліва важныя дасягненні маіх выхаванцаў. А 2015 год у гэтым сэнсе вельмі ўдалы. Прозвішчы ляхавіцкіх хлопцаў гучалі ў ліку пераможцаў на шматлікіх спаборніцтвах на Брэстчыне, у краіне і нават за межамі Беларусі.
Сваё высокае майстэрства неаднарозова пацвярджаў Уладзіслаў Цярпіцкі. У яго асабістай скарбонцы – і два кубкі Еўропы! Маючы званне майстра спорту па дзюдо, выканаў такі ж нарматыў па самба. У бліжэйшай перспектыве ў яго членства ў Нацыянальнай зборнай Беларусі па дзюдо. Вельмі прыемна, што мой выхаванец стаў стыпендыятам Прэзідэнцкага спартклуба.
А Данііл Касянкоў быў лепшым на першынстве Беларусі па самба сярод сваіх равеснікаў, на першынстве Еўропы ў Турцыі – пятым. Зараз ён навучэнец Брэсцкага вучылішча алімпійскага рэзерву. А пачынаў займацца спортам у Ляхавіцкай ДЮСШ.
З гэтага года ў ДЮСШ працуе і мая жонка Наталля. Яна інструктар-метадыст па дзюдо. Першыя крокі ў адзінаборстве робіць малодшая дачка – другакласніца Маша, якая праяўляе спартыўны характар. А сямікласніца Яна захапляецца маляваннем і займаецца ў школе мастацтваў, наведвае гурток аэробікі.
Даспадобы рабятам прыйшлася спартыўная змена ў “Чайцы”. Гэта было выдатна! Трэніраваліся на чыстым паветры, цудоўна адпачылі, паправілі здароўе.
Жадаю землякам новых перамог і дасягненняў.
Іосіф ТАТАРЫНОВІЧ, жыхар Ганчароўскага дома сумеснага пражывання пажылых людзей:
– У кастрычніку пасяліўся ў гэтым доме. Цяпер паміж людзей, не адзін, акружаны цеплынёй і ўвагай. Я вельмі задаволены. Завёў новых сяброў – нас тут 8 чалавек. Дарэчы, раёнку чытаем ад першай старонкі да апошняй.
Любім і чакаем гасцей. Якія канцэрты для нас ладзяць добразычлівыя землякі! За гэта мы ўсім вельмі ўдзячныя. Шчыры клопат і падтрымка патрэбны, асабліва пажылым людзям.
Радуюся, калі прыязджаюць мае дзве ўнучкі – яны жывуць далёка, клічуць мяне да сябе. А мне і тут добра. Ці многа трэба пенсіянеру ў 77 гадоў? Усё ў мяне ёсць.
Радуюся кожнаму сонечнаму дню, кожнаму добраму чалавеку і прыемнай падзеі, а найбольш – клопату пра людзей, якім у нашай краіне ўсе мы не абдзелены.
Галіна СІДОР, медсястра
Дараўскай урачэбнай амбулаторыі:
– Якое шчасце трымаць на руках немаўля! І сёлета на ўчастку, які я абслугоўваю, такое свята было 22 разы. За кожным нованароджаным разам са шчаслівымі бацькамі ездзіла ў радзільны дом, суправаджала малышоў да месца жыхарства: у Конькі, Федзюкі, Дарава, Малое Падлессе, Дарава-Чыж, Бажкі. Дзетак да месячнага ўзросту наведваю двойчы на тыдзень. Вельмі радасна, што хлопчыкі і дзяўчынкі нарадзіліся ва ўладкаваных сем’ях, маюць вельмі клапатлівых матуль і татаў – радуюся за іх. Вось ужо 25 гадоў працую медсястрой і клапачуся пра здароўе вяскоўцаў, якіх абслугоўвае наша медустанова.
Сёлета ў мяне асаблівая радасць: у ліку 22 нованароджаных і мая ўнучачка Ульянка, якой ужо пяць з паловай месяцаў. Роўна столькі часу я – бабуля! Ганаруся гэтым, удзячна адыходзячаму году за падоранае шчасце. Наогул, лічу, што дзеці – гэта сэнс жыцця. Жадаю, каб як мага часцей над дахамі дамоў землякоў кружылі буслы і прыносілі чаканую радасць.
Падзеі незабыўныя
Сяргей ШУШПАННІКАЎ, загадчык мехмайстэрняў СВК “Ляхавіцкі”:
– Пад Новы год здараюцца цуды, і я гэта дакладна ведаю. На мяне звалілася столькі шчасця, што хочацца падзяліцца сваім цудоўным настроем з усім белым светам. Нядаўна, пасля трох гадоў работы ў СВК “Ляхавіцкі” на пасадзе загадчыка мехмайстэрняў, атрымаў добраўпарадкаваны катэдж. Для маладой сям’і, згадзіцеся, гэта бясцэнны падарунак. Тым больш прэстыжна мець жыллё ў самым моцным сельгаскааператыве раёна.
А літаральна днямі мая любая Анастасія падарыла мне сына! Праз некалькі дзён я прывязу сваіх самых дарагіх людзей – Настачку і сына Савелія – у новы дом. І гэта яшчэ не ўсе падарункі адыходзячага 2015 года. Сёлета мая жонка закончыла вучобу ў БарДУ і атрымала дыплом інжынера-эканаміста.
Радуюся і за сваіх калег: у нашай гаспадарцы сёлета 6 маладых спецыялістаў атрымалі жыллё. Застаецца толькі шчыра працаваць, каб быць дастойнымі пераемнікамі працоўных традыцый гэтай славутай гаспадаркі і яе старшыні Аляксандра Вітко.
Удзячны лёсу, што трапіў працаваць на Ляхавіччыну. З Новым годам віншую ўсіх вяскоўцаў.
Марыя ТУРКО, даярка Галавачоўскай МТФ СВК “Шлях новы”:
– Хачу сказаць дзякуй адыходзячаму году – ён быў для мяне і маёй сям’і добрым, прынёс шмат прыемных падзей.
Стабільнасць і паспяховасць у працы – выдатны стымул. Прыемна, што па выніках раённага спаборніцтва сёлета заняла другое месца сярод аператараў машыннага даення па сваёй групе гаспадарак. Хоць ужо на пенсіі, але з задавальненнем іду на работу і свайго жыцця не ўяўляю без поўных клопатаў ранкаў, з якіх пачынаецца кожны дзень. Побач выдатны калектыў руплівых і адказных людзей, з якімі прыемна працаваць.
Адыходзячы год быў адметным і для нашай сям’і: ладзілі вяселле малодшага сына. Падзея чаканая, памятная, радасная. Адначасова з’явіўся і спакой на душы: усе тры сыны ўжо маюць сем’і.
Сустракаць Новы год і праводзіць стары мы па традыцыі будзем усёй вялікай сям’ёй. І пажадаем, каб 2016-ы таксама не скупіўся на добрыя падзеі.
