Восень: пацягнула на салодкае

«Царская» кукуруза вырасла ў СВК «Жарабковічы».

Салодкае – усяго толькі адно з “блюд” сельскагаспадарчай восені. Гэта пара багатая на працоўныя прапановы. І ўсе пад дэвізам “адна важней за другую”. Трэба і араць, і сеяць, і ўбіраць. Сярод апошняга і цукровыя буракі, якія, верагодна, маглі б і пачакаць. Але фактам вераснёўскай уборкі караняплода аграрыі ідуць насустрач заводам-перапрацоўшчыкам. Тыя, у сваю чаргу, у даўгу не застаюцца – даплачваюць сельгасвытворцам за раннюю ўборку. Лічыцца і з’яўляецца, што буракі набіраюць яшчэ і масу, і цукрыстасць. Што азна-чае – растуць у цане. Заводы ж зацікаўлены ў рытмічнасці паставак, у падоўжанасці сезона перапрацоўкі. Першую дэкаду верасня гэты “плюс” складаў 20, другую – 15 працэнтаў ад закупачнай цаны. 15-працэнтны бонус чакае буракавытворцаў і пасля 20 лістапада – ужо за познія тэрміны пастаўкі.

Многія апошнія гады ў раёне вырошчваннем салодкага кораня займаюцца 3 сельгасарганізацыі. Пасеяныя сёлета 1687 гектараў былі размеркаваны ў наступным парадку: 947 – у “Жарабковічах”, 540 – у “Шляху новым”, 200 – у райаграсэрвісе. Па стане на пачатак тыдня практычна трэцяя частка плошчы была ўжо ўбрана. На буракапрыёмныя пункты паступіла амаль 25000 тон салодкіх ляхавіцкіх буракоў.

СВК “Жарабковічы” з’яўляецца абсалютным лідэрам. Не толькі па плошчах, але і па тэмпах уборкі і асабліва па ўраджайнасці. З жарабковіцкімі 582 цэнтнерамі на гектар не могуць канкурыраваць ні “Шлях новы”, ні райаграсэрвіс і, вельмі верагодна, мала хто з буракавытворчых гаспадарак вобласці.

Яшчэ вяскоўцы працягваюць папаўняць кармавыя запасы. Патэнцыял шматгадовых траў выкарыстаны не аднойчы і даволі даўно, базай жа для “зімовых нарыхтовак” сталі кукурузныя палеткі. Закладку сіласу вядуць усе сельгаспрадпрыемствы раёна. Розныя тэмпы, розная ўраджайнасць зялёнага гектара. СВК “Ляхавіцкі” пераўзышоў усіх і, здаецца, самога сябе. З кожнай стандартнай адзінкі плошчаў русінавіцкія кукурузаводы атрымліваюць 427 цэнтнераў зялёнай масы. У наступных па рэйтынгу 355; 348; 325 і далей па ўбыванні. У сярэднім жа наш кукурузны гектар важыць крыху больш за 3 сотні цэнтнераў. Паказчык, які дазваляе Ляхавіччыне трымацца па гэтым паказчыку ў самай сярэдзіне спіска раёнаў вобласці.

Іван КАВАЛЕНКА.

Фота Сяргея ВАРАНОВІЧА.

Добавить комментарий

Ваш e-mail не будет опубликован. Обязательные поля помечены *