Госці свята
На чаканую і прыемную сустрэчу запрасіла СШ №1 у першую суботу лютага выпускнікоў, традыцыйную і надзвычай адметную – каб адсвяткаваць сваё 150-годдзе. Расчыніла дзверы ўрачыста, гасцінна, прыгожа. “Мы любім цябе, школа! … Выраслі, але толькі ў школе мы ўсё тыя ж дзеці… Сумуем па настаўніках… Вярнуцца б хоць на імгненне …” , – шчыра прызнаваліся ў сваіх пачуццях госці. Моцныя абдымкі і поціскі рук даўніх сяброў, слёзы радасці і яркія ўсмешкі і, канешне, успаміны-ўспаміны… Менавіта ў такія моманты разумееш непарушнасць школьнага брацтва, значнасць настаўніцкай прафесіі. Загучалі фанфары і закружылася-палілося свята ў карагодзе прызнання і ўдзячнасці, шчырых сардэчных слоў.
Старшыня раённага Савета дэпутатаў Яўгеній Юрлевіч павіншаваў педагогаў, вучняў, настаўнікаў-пенсіянераў, выпускнікоў з такой значнай падзеяй, уручыў школе ад раённай улады падарунак, граматы райвыканкама і падзячныя пісьмы райсавета членам калектыву.
Свае пажаданні калегам адрасавала начальнік аддзела адукацыі Святлана Якубоўская, якая падкрэсліла: тут умеюць ставіць мэты і дасягаць поспеху.
Ва ўсе часы школа славілася ініцыятыўнымі, творчымі, адданымі справе настаўнікамі, якім шанцавала працаваць пад кіраўніцтвам граматных і нераўнадушных людзей. Уключаючы сённяшняга дырэктара Наталлю Кулак, іх роўна дзесяць.
На святочную сцэну запрасілі Лідзію Архангельскую і Ганну Крук. Менавіта Лідзіі Іванаўне (дарэчы, яе дырэктарскі стаж без малога чвэрць стагоддзя) давялося займацца, як зараз сказалі б, “апгрэйдам” установы. Дзякуючы дабудове, плошча школы павялічылася ўдвая. Пра гэта і пра многае іншае гаварылі сёння ўжо ветэраны педагогікі – шчыра, з хваляваннем, як і належыць гаварыць пра яркія старонкі жыцця.
Усім ветэранам-педагогам, якія завіталі на юбілей, хапіла ўвагі і цеплыні. Кветкі, дружныя апладысменты – Соф’і Хмарук, Веры і Івану Купрыкам, Марыі Махнавец, Уладзіміру Сокалу, Галіне Багушэвіч, Валянціне Бародзіч, Ніне Буцько, Святлане Жаўрыд, Ірыне Лебядзінскай, Анатолію Малевічу, Але Дубіне, Ірыне Патапчык, Святлане Шахмуць і многім іншым, хто на працягу дзесяцігоддзяў выкладаў школьнікам не толькі школьныя, але і жыццёвыя ўніверсітэты.
Сярод сённяшніх настаўнікаў ёсць тыя, хто і на пенсіі працягвае вучыць хлопчыкаў і дзяўчынак, перадае вопыт маладой змене: Зоя Несцяровіч, Ірына Анікей, Алена Гатоўчыц, Ганна Крук, Аляксандра Аўдзей, Ганна Лук’янчык, Ніна Валуй. Яны і настаўнікі-выпускнікі роднай школы, а таксама педагогі, што сёння пішуць яе гісторыю, адкрылі па сцэнарыі адзін з пяці раздзелаў “школьнага альбома”– вернасць любімай справе (былі яшчэ гісторыя, мудрасць, гонар, дзяцінства). Іх талент і крэатыўнасць праявіліся і падчас падрыхтоўкі да юбілейнага свята школы.
Разам з вучнямі на сцэне спявалі, танцавалі, дарылі музычныя нумары і сонечны настрой былыя выпускнікі СШ.
Пераклічка юбілейных выпускаў аб’ядноўвае, злучае, робіць віток у гісторыю. На сцэне – сем залатых юбіляраў. Паўстагоддзя назад у іх быў баль, атэстат, былі абяцанні сустракацца. У кнізе водгукаў яны запісалі: “…Няхай вучні заўсёды знаходзяць сваё месца ў жыцці, становяцца дастойнымі людзьмі і праслаўляюць школу”. Свае аўтографы пакінулі многія дарагія для школы людзі. А старшыня Пастаяннай камісіі Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь па дзяржаўным будаўніцтве, мясцовым самакіраванні і рэгламенце, выпуск-нік СШ № 1 Леанід Цупрык даслаў юбілярцы прывітальны адрас са словамі віншавання, удзячнасці, найлепшымі пажаданнямі педагогам і вучням.
…Дырэктар Наталля Кулак дзякуе ўсім, хто прыйшоў на вечар сустрэчы. Гучыць гімн школы, які спяваюць усе разам (яго аўтары настаўнік-выпускнік СШ Аляксандр Сокал і намеснік дырэктара Алена Якубец). А потым, як і належыць, быў імянінны торт з феерверкам пажаданняў і пачуццяў. З юбілеем!
СШ № 1 – не адзіны адрас, дзе ў мінулую суботу сустракалі гасцей. Ва ўсіх школах раёна было святочна, радасна і светла ад добрых эмоцый – вечары сустрэчы былых выпускнікоў прайшлі, як заўсёды, непаўторна і душэўна.
Наталля ПЕРАПЕЧКА.
Фота Сяргея ВАРАНОВІЧА.
Марыя Махнавец і Соф’я Хмарук.
Лідзія Архангельская і Ганна Крук.
Праз 50 гадоў пасля выпуску з настаўнікам матэматыкі Уладзімірам Сокалам.
Іван і Вера Купрыкі
Класныя кіраўнікі Алена Камко і Святлана Жаўрыд са сваімі вучнямі праз 10 гадоў пасля выпускнога.
Сустрэча праз 3 дзесяцігоддзі
Здравствуйте, огромное Спасибо за душевный репортаж!
Вот, толко очень жаль, что коллективные фотографии очень маленькие, на них плохо различимы лица.
Разместиье пожалуйста фотографии побольше размером.
Благодарю.
С Уважением, Александр.
С удовольствием выполним просьбу.
На вечера встречи хожу каждые 5 лет. После долго ностальгируем с одноклассниками, перезваниваемся. Школа возвращает в юность, дарит праздник и возможность встретиться-наговориться с друзьями.