Дзядзька Юра – міліцыянер

Як з мноства прафесій выбраць сваю — адзіную на ўсё жыццё? Гэта пытанне асабліва пачынае хваляваць у старэйшых класах, калі не за гарамі выпускныя экзамены і першыя крокі ў самастойнае жыццё. Можа варта звярнуць увагу на прафесіі блізкіх людзей? Напрыклад, у мяне: мама — бухгалтар, бацька — будаўнік, а вось дзядзька — міліцыянер. Адразу ўспамінаецца верш Сяргея Міхалкова «Дзядзя Сцёпа — міліцыянер» і паўстае вобраз прынцыповага, мужнага, правільнага чалавека, які спяшаецца на дапамогу пацярпеламу.

Супрацоўнік міліцыі — чалавек, які ўпаўнаважаны падтрымліваць парадак, ахоўваць спакой і маёмасць усіх членаў грамадства. Гэта асаблівая прафесія, якой вельмі падыходзяць паняцці «гонар», «сумленне», «адвага».
У паўсядзённым жыцці міліцыянеры — звычайныя людзі са сваімі характарамі і праблемамі, але яны ніколі не застаюцца ў баку ад чужых бедаў, служэнне закону — іх лад жыцця.

Мой дзядзька Юрый Камко больш за 20 гадоў працуе міліцыянерам групы затрымання ў Ляхавіцкім аддзяленні дэпартамента аховы Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь. За службу ён мае шматлікія ўзнагароды. Ініцыятыўнасць, рашучасць, смеласць дапамаглі яму заваяваць аўтарытэт сярод саслужыўцаў. Неаднойчы ён чуў словы падзякі і ад тых людзей, якім прыходзіў на дапамогу.

Уладзіслаў ДУБІНА,
вучань 9 класа
Тальмінавіцкай СШ.

Мая міліцыя
Как бы ни был мир прекрасен,
Всё же он не безопасен.
К сожаленью, так бывает,
Что не каждый принимает
Нормы, правила, каноны —
Вот и нарушаются законы.

Быть может, кто-то оступился
И в сложном мире заблудился.
А кто-то, может быть, с рожденья
Питает слабость к преступленьям.

Так как же сохранить порядок,
Чтобы людей не волновало
И чтоб работать не мешало
Чувство страха, опасенья,
Что совершится преступленье?

И если ситуация сложна,
Взяв в руки телефон тогда,
Мысль согревает лишь одна:
Скорее бы набрать 102.

Приняв сигнал, оперативно и мгновенно
К тебе приедут непременно.
И уж совсем неважно тут:
Ночь или день, гроза иль гололёд,
Ведь главное, что помощь ЖДУТ,
А уж милиция — не подведёт!

Защита есть у нас всегда,
На страже Родины она!
Ведь есть герои и у нас,
Рискующие жизнью своей подчас,
Не хвастаясь и не кичась,
Своей семьи не видя зачастую,
СЛУЖАТ, выполняя работу непростую.

«Успели… Обезвредили… Спасли…»
Слова?.. Но сколько вложено
в них смысла.
Ведь по-другому не могли,
А мы? Мы жизни без милиции не мыслим.

О тех, чей труд заметен не всегда,
Важно помнить:
что роль их в нашей жизни велика.
И нам, по правде говоря,
совсем не важно звание,
Ведь главное в профессии — призвание!

Вадим ГЛОБАЖ,
ученик 11 класса ГУО
«Медведичская СШ».