Нелірычнае адступленне пра рэзонны рэзананс

У цэнтры Ляхавіч на дарожным пакрыцці камунгас абнавіў разметку. Нарэшце з’явілася доўгачаканая «зебра» на пераходзе ад загса на вуліцу Дзесюкевіча. Цэлы год прайшоў ад публікацыі «Зручныя зручнасці», і вось дачакаліся-такі пешаходы – не трэба ісці ў абход, каб трапіць у «Верас», СШ № 1, паліклініку-бальніцу і г.д. Цяпер новае чаканне: просіцца ў кампанію яшчэ адна «зебра», па якой можна з галоўнай дарожкі гарадскога парку перайсці на вуліцу Камсамольскую.
Прыгадала гэту акалічнасць таму, што адкарэкціраваны пераход можна лічыць практычным рэзанансам на газетную публікацыю. Роўна як і падфарбаваную сцяну гандлёвай кропкі, на якой «прапісаны» бігборд. А водгукам на артыкул «Жывыя і мёртвыя» (гаворка ішла пра памяць, канкрэтызаваную ў адрас смутку –  размова пра закінутую магілу франтавіка, які пасля вайны загінуў ад рук бандытаў) стаў працоўны дэсант каляджан-бээрэсэмаўцаў і прывядзенне ў парадак тэрыторыі, якая па вызначэнні не можа быць нічыйнай.
У лістападаўскіх «Ста радках…» узнята праблема, на мой погляд, вельмі важная і надзвычай уплывовая ў плане выхавання, фарміравання асобы, зрэшты, кругагляду, эрудыцыі, культурнага ўзроўню многіх землякоў. І заключаецца яна ў адсутнасці кнігарні ў нашым райцэнтры. Нонсэнс? Гэта яшчэ мякка сказана… У населеным пункце, дзе пражывае каля 11 тысяч чалавек, кніжная прапанова абмяжоўваецца практычна пустымі паліцамі ў магазіне «Аліса», дзе калісьці было выдаткавана месца сярод цацак і дзіцячага адзення для літаратурнага асартыменту, і сціплай стопачкай кніг у кіёсках аблсаюздруку? Добра яшчэ, што рэзанансам абурэння чытачоў «ЛВ» і ўмяшальніцтва газеты стала аднаўленне звычайнага рэжыму работы ляхавіцкай купалаўкі. Напомню, што яна паспела, праўда, кароткі час, папрацаваць з нязручным для чытачоў выхадным у нядзелю і з перапынкам на абед з 13 да 14 гадзін. Паколькі гэта нялюба кнігалюбу і, наогул, супраць здаровага сэнсу, усё вернута на свае кругі. І правільна. Правільным будзе і рэзоннае рэагаванне на першую частку праблемы, якую ўмоўна назавём «Ляхавічамі безкнігарнымі». Хацелася б, каб райпо ўлічыла гэту акалічнасць і адрэагавала дастойна. Калі ёсць сумненні наконт прыбытковасці такога магазіна, то ў ім да кніжнага асартыменту можна дадаць, напрыклад, канцылярскія тавары ці, як ужо гаварылі раней, сувеніры, зробленыя нашымі землякамі – тое, што называецца hand-made (ручная работа), сёння ў трэндзе.
Краіна прыгожа адсвяткавала і адзначыла выпускам новых цудоўных выданняў 500-годдзе кнігадрукавання ў Беларусі. Сапраўды, нам ёсць чым ганарыцца ў сённяшнім кнігавыдавецтве. Шкада толькі, што ляхавічанам, каб стаць уладальнікам жаданага тома, трэба ехаць у кнігарні Баранавічаў, Брэста, Мінска ці карыстацца паслугамі інтэрнэт-магазінаў. А зрабіць сабе «лепшы падарунак» дома, перабраўшы на паліцах мноства выданняў і выбраўшы па настроі, – магчымасць нулявая. Адным словам, чакаем разумення, рэзону і рэзанансу ад работнікаў прылаўка і падтрымкі ў сваім чаканні ад зацікаўленых службаў.
І яшчэ. Хочацца ўбачыць здаровы сэнс, відушчае сэрца ў адносінах, сказала б, да высокіх матэрый. На вачах старэе нежылы будынак на скрыжаванні вуліц 17 Верасня і Дзесюкевіча. Вельмі шэры ад яго настрой, тым больш, калі ўлічыць, што знаходзіцца ён у самым цэнтры нашага горада: аблезлая тынкоўка, мёртвыя вокны. А ці могуць быць светлымі пачуцці, калі бачыш на абшарпанай сцяне гэтага будынка мемарыяльную дошку ў гонар аднаго з арганізатараў і кіраўнікоў партызанскага руху на тэрыторыі раёна ў гады Вялікай Айчыннай вайны, сакратара падпольнага райкама КП(б)Б, камісара 19-й партызанскай брыгады Сцяпана Канстанцінавіча Дзесюкевіча.
Давайце паправім гэту недарэчную сітуацыю. Таму што іншага проста не дадзена.
…Што датычыць рэзанансу на крытычныя заўвагі «ЛВ», то адзін з апошніх прыйшоў у рэдакцыю з камунгаса на публікацыю «Гарадскі пейзаж жадае разабрацца…» («ЛВ» № 28 за 11.04.2018 г.). в. а. дырэктара Ляхавіцкай ЖКГ Аляксандр Жук паведаміў, што пасля публікацыі выкананы работы па рамонце ганка гасцініцы «Эдэльвейс», люка водаправоднага калодзежа на вул. Цітовіча і клумбы на вул. 17 Верасня ў райцэнтры. Такім чынам, работа над некалькімі памылкамі зроблена. І гэта ёсць добра.
Вольга БАРАДЗІНА.