Па шчыражніўным сумленні. Кіраўніцкі талент як складнік ураджайнасці

Дырэктар адкрытага акцыянернага таварыства  «Жарабковічы» Антон Булаты.

Больш трэцяй часткі раённага намалоту (каля 19 тысяч тон), самая вялікая ўборачная плошча (3089 гектараў), самая высокая ўраджайнасць (62,3 цэнтнера з гектара) – гэта ААТ “Жарабковічы” на жніве. Тут класны хлебаробскі атрад і такія ж класныя хлебаробскія традыцыі, што ілюструецца, падкрэсліваецца, даказваецца “максі-фактамі” ўборачнай. Згадзіцеся, у даным выпадку лічбы гавораць не менш выразна, чым словы.

Жніво не стамляецца называць прозвішчы перадавых хлебаробаў таварыства. На слыху камбайнеры, вадзіцелі, аператары зернесушыльных комплексаў, начальнікі ўчасткаў, брыгадзіры, аграномы. І гэта аб’ектыўна, справядліва, заслужана – яны на перадавой, у цэнтры дзеі і падзеі, героі дня, шчырыя рупліўцы, якія кошт хлеба ведаюць не па цэнніках у магазінах і булачных, а па поўнай праграме “цэнаўтварэння”. Па праграме, у якой задзейнічаны сонечныя промні і шчодрыя дажджы, рукі, што не ведаюць стомы, і сэрцы, што чуюць голас зямлі, навуковыя распрацоўкі і практычныя высновы, тэхналагічны расклад і спрадвечная сялянская існасць.

У такой – жніўнай – сітуацыі пра кіраўнікоў сельгаспрадпрыемстваў узгадваем не часта. Думаю, гэту недарэчнасць трэба паправіць, таму што гаспадарка слаўная тады, калі гаспадар дбайны. Наконт супрацьлеглага выпадку народ мудра заўважыў : не пытайцеся, які гаспадар, калі вароты падаюць, а колы рыпяць. Дык вось, у “Жарабковічах” колы на хаду і нічога там не рыпіць. А дырэктар адкрытага акцыянернага таварыства Антон Булаты вызначае і настрой, і падыход асабісты і калектыва да справы вельмі лаканічна:
–У нас усё – па сумленні.

Загадчык склада Алена Панічава і намеснік дырэктара ААТ «Жарабковічы» Леанід Варвашэвіч.

Не будзем засяроджваць увагу на тым, наколькі ў гэты час у кіраўніка ненарміраванасць перавышае штатную працягласць рабочага дня. Не станем гаварыць пра “галаўны боль” – надвор’е, ад якога, на жаль, вельмі многае залежыць на хлебнай ніве. Не варта ўзгадваць пра тое, што дырэктар павінен быць і капітанам, і дырыжорам, прычым выдатным, каб атрымліваўся чаканы вынік.
Геаграфія і біяграфія “Жарабковіч” у станоўчай дынаміцы. Сёлета таварыства прырасло тальмінавіцкім адрасам, што азначае новы маштаб дзейнасці, дадатковыя задачы з новымі ўмовамі. 

–Для гэтага года ўраджай у нас прыстойны. Але прызнаюся, разлічвалі на большае. Парадавала азімая пшаніца на ўчастку № 1 у Зарытаве, дзе начальнікам Аляксей Навалачка, – за 80 цэнтнераў з гектара. Плануем павялічыць плошчы пад гэту культуру, – расказвае Антон Тадэвушавіч. Раскрывае і “сакрэтныя тэхналогіі” ураджайнага максімума: агранамічная дакладнасць, надзейны калектыў і славутае “па сумленні”. Рэспект дырэктару Булатаму!

Старшыня СВК “Ляхавіцкі” Іван Вітко (другі справа), інжынер па працаёмкіх працэсах Анатолій Герасімовіч, галоўны інжынер Андрэй Новік, галоўны аграном Аляксандр Шымкевіч (злева направа).

Рэспект і старшыні СВК “Ляхавіцкі” Івану Вітко, пад кіраўніцтвам якога сельгаскааператыў і ў сёлетнім жніве на лідзіруючых пазіцыях. Узорнасць гэтай гаспадаркі прывяла яе, вобразна кажучы, да зорнасці: тут і надоі, і прывагі, і кармавыя адзінкі, і цэнтнеры з гектара просяцца ў падручнікі і практыкумы па жывёлагадоўлі і агранаміі. 

Жніво ў “Ляхавіцкім” – гэта хуткасць і якасць, аператыўнасць і бездакорнасць, гэта еднасць думак, памкненняў і намаганняў, гэта выніковасць. Так усталявалася пры старшынстве Аляксандра Вітко, так працягваецца і пры яго пераемніку Іване Вітко. А сёлетнія без малога 45,6 цэнтнера збожжавых з гектара, ды ў пераразліку на бала-гектар, лепш любых слоў прапагандуюць практычную школу СВК. Можа нават і не школу – універсітэт. Мяркую, гэта не перабольшанне.

Намеснік дырэктара ЗАТ “Белпрампрыбор” Андрэй Вараб’ёў (справа) і камбайнер Мікалай Сокал.

Як не перабольшанне і сцвярджэнне, што жніўныя клопаты не дапускаюць другарадных падыходаў. Запытайце ў намесніка дырэктара ЗАТ “Белпрампрыбор” Андрэя Вараб’ёва пра ўборачныя прыярытэты і пачуеце, як важна арганізаваць работу ў комплексе. У кожнага – у механізатараў, вадзіцеляў, аператараў зернесушылак – свае задачы. І агульная мэта: хлеб трэба ўбраць хутка і без страт. Улічаны рацыянальнасць расстаноўкі сіл, адказнасць і надзейнасць так званага суб’ектыўнага фактара і тэхнікі: усё і ўсе працуюць на жніво. Па два камбайны, грузавыя аўтамабілі, зернесушыльныя комплексы непасрэдна займаюцца хлебаўборкай, а ім у дапамогу тое і тыя, што і хто на службе ўраджаю.

“Белпрампрыбор” плюсуе па ўраджайнасці сёлета ў параўнанні з леташнім вынікам не проста на 14 цэнтнераў з гектара, а больш як на 55 працэнтаў. Ягоныя 38,6 цэнтнераў на круг дарагога вартыя.

Дырэктара ДП “Нача” Мікалай Тарлюк (на пярэднім плане) з механізатарамі прадпрыемства.

…У Сямёнавіча на жніўных палетках усё ў парадку. Гэта сцвярджэнне калегі – пра дырэктара ДП “Нача” Мікалая Тарлюка. З яго даўно атрымаўся вопытны кіраўнік сельгаспрадпрыемства, чыя мэтанакіраванасць і кампетэнтнасць ствараюць аўтарытэт і павагу, а дружалюбнасць выклікае захапленне ўсіх, хто ведае, хто кантактуе з ім. На пытанне пра перадавікоў жніва Мікалай Сямёнавіч называе мноства прозвішчаў. Падалося, што ў гэтым спісе ўсе ўдзельнікі ўборачнай. І ў адрас кожнага ў дырэктара знаходзяцца добрыя словы.

Ураджайнасць збожжавых у “Начы” не рэкордная, аднак вышэй сярэднеабласной — 38,3 цэнтнера на круг. Найбольш парадавала азімая пшаніца, сярэдняя ўраджайнасць якой тут каля 43 цэнтнераў з гектара.
Адначасова са жнівом начаўцы выконваюць дзяржаўны заказ па збожжы. Тарлюк гэту адказную задачу мае намер вырашыць у бліжэйшы час.

…Аўтарытэт кіраўніка вымяраецца не дэцыбэламі камандзірскага голасу, а тым, наколькі пераканаўча гэты голас гучыць, куды ён кліча, што дэкларуе. Але найбольш пра вартасць кіраўніка расказваюць самадастатковасць, надзейнасць, свядомасць калектыву і выніковасць працы. У дачыненні аграрыяў выдатным тэстам на прафпрыгоднасць было і застаецца жніўнае поле. Яно не даруе няўвагі, нелюбві, няклопатаў. І спаўна аддзячвае, калі ўсё гэта — без прыстаўкі «не».

Вольга БАРАДЗІНА.

Фота Сяргея ВАРАНОВІЧА.