Горожане ждут лучшего обслуживания от многих торговых точек Ляховичей

Попыт залежыць ад прапановы.

На нарадзе аб стане і развіцці спажывецкай кааперацыі Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь Аляксандр Лукашэнка канстатаваў тэхналагічную адсталасць і неканкурэнтаздольнасць сістэмы Белспажыўсаюза. А што ў нашым райцэнтры? Усе мы патэнцыяльныя пакупнікі, а, значыць, вывучаем прапановы і робім высновы – дзе выгадней атаварвацца.

Прадмаг №1, які па прывычцы называюць “лотаўскі магазін”, першы на шляху падарожнікаў, што прыязджаюць у райцэнтр з боку Баранавічаў. А, значыць, прэтэндуе на тое, каб лічыцца гандлёвай візітоўкай горада. Гандаль тут ідзе дастаткова бойка, бо паблізу іншых магазінаў няма. Сюды ідуць пакупнікі з новага мікрараёна, атаварваюцца жыхары прыватнага сектара (вуліцы Кастрычніцкая, Матросава, Леніна). Як расказала загадчыца магазіна Жанна Церах, пакупнікоў хапае, прычым, большасць – пастаянныя наведвальнікі. Асартымент прадуктаў багаты: розныя крупы, кансервы, марынады, каўбасныя вырабы, паўфабрыкаты, рыба, свежы хлеб, малочная прадукцыя – самае неабходнае можна купіць заўсёды і па прымальных цэнах. У першую чаргу, гэта заслуга прадаўца-загадчыцы, якая пастаянна трымае на кантролі асартыментны пералік прадуктаў і своечасова падае заяўкі на новыя пастаўкі. Працаваць ёй складана: з лістапада яна адна – яшчэ і грузчык, бухгалтар, прыбіральшчыца. І хоць ужо 23 гады ў гандлі, часам не паспявае ахапіць неабдымнае.

Дарэчы, плошча магазіна дазваляе пашырыць асартымент, можна дабавіць іншую групу тавараў. Праўда, тут ёсць паліца з гаспадарчымі рэчамі і мыйнымі сродкамі, але бедная.

— Чым больш тавараў прапануеш пакупніку, зацікавіш навінкамі, тым больш пакупак ён зробіць, а магазін адпаведна павялічыць выручку, – гаворыць Жанна Церах. – Можна, напрыклад, паставіць у нас узоры буйнагабарытных тавараў…

З-за таго, што прадавец працуе адна, скарочаны час работы магазіна. Пастаянныя пакупнікі прыстасоўваюцца, а праезджыя ці прахожыя часта сюды не паспяваюць трапіць. За месяц грашовая выручка складае прыкладна 90 мільёнаў рублёў, і гэтую лічбу ўпаўне можна было б істотна павялічваць, калі б магазін працаваў з 8 да 20 гадзін, як належыць.

Кадравая праблема стаіць надзвычай востра. Днямі прадавец-загадчыца збіраецца ісці ў водпуск. Па словах таваразнаўцы райпо Анжэлы Туровіч, магазін прымуць дзве маладыя работніцы. Але ці захочуць яны працаваць ва ўмовах, калі адсутнічае вада, холадна, туалет у двары? Анжэла Туровіч расказала, што тут збіраюцца абнавіць абсталяванне. Новыя стэлажы – добра, але варта было б паглядзець на праблему і з іншага боку – рабочае месца прадаўца павінна таксама адпавядаць санітарным нормам і быць камфортным.

Прадмаг № 2 – адзіная прадуктовая гандлёвая кропка на ўсім працягу вуліцы Камсамольскай. Будынак з парковачнай пляцоўкай для аўтамабіляў у даволі зручным месцы: побач аўташкола, вучэбна-вытворчы камбінат, непадалёку паліклініка, райбальніца – патэнцыяльныях пакупнікоў хапае. Але рэальныя наведваюцца сюды рэдка. За месяц набягае мільёнаў 50 выручкі – за кошт продажу спіртнога, малака і хлеба. Асартымент прадуктаў больш чым сціплы. Прадавец Галіна Ходар, якая таксама тут сумуе адна, пераканана, што падмога ёй не патрэбна: і для адной зарплата невялікая, да таго ж работы мала. Яна ўспамінае лета, калі ішла падрыхтоўка да абласных дажынак, і ў магазін часта наведваліся будаўнікі. Тады і асартымент прадуктаў старалася папоўніць, і, адпаведна, выручка была выдатнай. Цяпер зацішша: амаль не прадстаўлены паўфабрыкаты з птушкі, не было рыбы, паўголыя паліцы для круп, макарон і г.д. Надыходзіў абедзенны час, а хлеба яшчэ не падвезлі, чакала прадавец і прывозу самага ходкага тавару – гарэлкі…

З тым, што ў гэтым прадмагу дрэнна арганізаваны гандаль, згадзілася і таваразнаўца Анжэла Туровіч. Аднак ніякай ініцыятывы ні наконт пустуючых плошчаў (тут хоць танцуй), ні наконт насычэння гандлёвай кропкі таварамі. Апраўданне “мала пакупнікоў” гучыць недарэчна: калі прапанова будзе вартай, людзі пойдуць сюды за пакупкамі. І загадчыцы, і адказным работнікам райпо трэба брацца за справу.

Яшчэ нядаўна можна было б паставіць у адзін рад са згаданымі магазінамі і “Шчару”. Але сітуацыя прыкметна змянілася. Сёння гэтую гандлёвую кропку можна смела параўноўваць з лепшымі райпоўскімі. Выдатны асартымент прадуктаў: двойчы на тыдзень завозяцца свежыя мяса-каўбасныя вырабы розных вытворцаў, штодзень – свежы хлеб, у дастатку малочнай прадукцыі, нядрэнны выбар рыбы, паўфабрыкатаў, ласункаў, сокаў, мінеральнай вады. Прыцягваюць увагу паліцы з рознымі сартамі чаю, кавы, цукерак і г.д. У магазіне добрыя бытавыя ўмовы для работнікаў. Ёсць душ, бытавы пакой, гарачая вада. Загадчыца Валянціна Каплынова мае асобны кабінет. Прадаўцы Наталля Гірс і Аляксандра Машэра – кваліфікаваныя, адказныя. Яны плануюць пашырыць асартымент – дабавіць іншыя групы тавараў. 270 мільёнаў рублёў у месяц – такі план тавараабароту – выконваецца паспяхова. Але і тут ёсць над чым падумаць кіраўніцтву райпо: самаабслугоўванне – больш сучасная і зручная форма работы з пакупнікамі.

Адзін з лепшых мясцовых магазінаў “Верас” сёння зачынены на рэканструкцыю. Куды ідуць яго пастаянныя пакупнікі? Шанц атрымаць большую выручку з’явіўся ў кожнай гандлёвай кропкі. Валянціна Каплынова заўважыла, што ў “Шчары” пакупнікоў стала больш, ды і выручкі прыбавілася. Несумненна, людзі ідуць туды, дзе абслугоўванне адпавядае сучасным патрабаванням, а цэны – даступныя.

Аліна ЛАПІЧ.