Запраграмавана на сардэчнасць
Не заставацца абыякавай, здолець падтрымаць і дапамагчы любому, каму патрэбна падтрымка і дапамога, – гэта пра ляхавічанку Аляксандру Матчэня. Яна ў пастаянным руху і заўсёды ў гушчыні падзей. Пра такіх гавораць: з актыўнай грамадзянскай пазіцыяй. Член прэзідыума райсавета ветэранаў, узначальвае ветэранскую пярвічку Ляхавіцкага дзяржаўнага аграрнага каледжа, дыплом якога некалі атрымала.
З восені 1969 года і да пенсіі Аляксандра Васільеўна працавала ў каледжы лабарантам, у статусе старшыні прафсаюзнай пярвічкі навучэнцаў дзесяцігоддзе адстойвала іх інтарэсы. Тут яна свая, як і яе паважаныя аднадумцы-ветэраны. Іх запрашаюць на святы, сустрэчы, віншуюць. На каледжскім зімовым “Снежным снайперы” ды і на іншых спаборніцтвах яны – паўнапраўныя ўдзельнікі, каманда.
На любое журналісцкае пытанне Аляксандра Васільеўна дае вычарпальны адказ. Яна ў курсе як ветэранскіх, так і прафсаюзных спраў, дакладна ведае, чым зацікавіць і равеснікаў, і моладзь. І гэта не дзіўна. Час, калі ўзначальвала прафсаюзную арганізацыю навучэнцаў каледжа, не прайшоў дарма. Яе ўрокі актыўнасці, нераўнадушнасці, ініцыятыўнасці, якія ў тым ліку фарміруюць асобу будучага спецыяліста сельскай гаспадаркі, сёння ўспамінаюць з удзячнасцю. Як шчыра гаворыць пра яе былы каляджанін, потым выкладчык, а сёння начальнік аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі райвыканкама Мікалай Дабрыянец.
Жыццярадасная і працавітая, Аляксандра Матчэня з ранняй вясны да позняй восені набіраецца энергіі і сіл на дачным участку ў садовым таварыстве. Не стамляецца ўпрыгожваць свой куточак разнастайнымі кветкамі – ад іх жыццё, гаворыць, вясёлкава-светлае. Насадзіла чаранкоў ружаў, хвалюецца, каб хаця не памерзлі. І ў садовым таварыстве, дарэчы, вядзе бухгалтарскія справы.
А колькі ў біяграфічным заліку нашай апантанай зямлячкі грамадскіх пасад і нагрузак. Усе – дарагая памяць.
Клопатам Аляксандры Васільеўны акружаны і родныя. А як ганарыцца ўнукамі! Чулая і ўважлівая, здаецца, яна проста запраграмавана на сардэчнасць. Дзеліцца:
– Дапамагалі мне, і я дапамагала. Ведаю, як на сэрцы становіцца цёпла і сонечна ад добрых слоў нават чужых людзей. Таму заўсёды імкнуся быць карыснай, патрэбнай іншым.
15 студзеня Аляксандра Матчэня адзначыць прыгожы юбілей. Няхай жыццё працягваецца яркай стужкай і будзе напоўнена радаснымі падзеямі.
Наталля ПЕРАПЕЧКА.
Фота Сяргея ВАРАНОВІЧА.