Так было заўсёды, так ёсць і, напэўна, будзе: на ветэранаў можна спадзявацца ва ўсіх добрых справах. Яны не пашкадуюць свайго

На экскурсію па гісторыі Ляхавіцкай фартэцыі запрашае прафесіянал-экскурсавод Віталій Толкач Ляхавіччына турыстычная з кожным днём становіцца ўсё прывабней і прывабней

Пачуць, зразумець, патлумачыць, дапамагчы – менавіта так стараецца дзейнічаць у сваёй грамадскай справе Ганна Ламанос. Яна стараста вёскі Рагачы, на

Шматпавярховікі на вуліцах Дзесюкевіча, Леніна, Мінскай, Інтэрнацыянальнай, Савецкай, навучальныя ўстановы і райбальніца, гарадскія ачышчальныя збудаванні і аб’язная дарога – да

Сучасная жанчына – яна, як герой  з фантастычнага баевіка, толькі з прыстаўкай «звыш»: абаяльная, моцная і валодае куды большай колькасцю

Сучасная жанчына – яна, як герой з фантастычнага баевіка, толькі з прыстаўкай «звыш»: абаяльная, моцная і валодае куды большай колькасцю

Усё як у знакамітым савецкім хіце: зайшла, зірнула на яго сваімі вялікімі прыгожымі вачыма і… прапаў юнак, закахаўся з першага

Гэтаму чалавеку толькі самыя шчырыя словы павагі і пашаны, удзячнасці за адданасць сельскай гаспадарцы і бясконцую любоў да роднай зямлі.

Кожны вучань – талент. Настаўніцкі абавязак – падабраць ключык да яго здольнасцяў. Чым раней бацькі пачнуць знаёміць дзіця з рознымі

Чым адрозніваецца прафесія педагога ад іншых? Мусіць, тым, што пра вынікі яго працы памятае вялікая колькасць людзей. І варта толькі

Для многіх ляхавічан яго тэлефонны нумар – першая хуткая дапамога, калі з камп’ютарам здарылася нешта «незразумелае», прынтар перастаў выводзіць на

Вясковы хлопец з Гродзеншчыны ў якасці будучай прафесіі выбраў сялянскую справу, якую ведаў з дзяцінства. Але заатэхнікам так і не

Не ведаю, ці завецца адна з яе любіміц Архідэяй, але менавіта гэта экзатычная кветка ўзяла ў палон сэрца Людмілы. Дома

Мікалая Сцяпанавіча Зубіка добра ведаюць не толькі ў Рагачах, дзе ён жыве, але і ў навакольных вёсках. Не на адным тутэйшым

Яе любоў са школай доўжыцца практычна ўсё жыццё: як пайшла калісьці ў першы клас, так і не развітвалася з ёю…

І побач, і разам вось ужо больш за паўстагоддзя крочаць па жыцці нашы землякі Генрых і Ларыса Траццякі – Жанчына

У лесе Міхаіл Козел свой. Ведае, чым дыхае і жыве зялёны сябар, хоць кожны раз ён і розны, поўны загадак

Мне даводзілася сустракацца з Алесем Бадаком на паэтычных святах і прэзентацыях кніг. Такіх сустрэч было нямнога, але, гартаючы старонкі чарговага