У кожнага населенага пункта раёна – свая прыцягальнасць. Пра родную старонку, дзе мілыя і кветачка, і дрэўца, з захапленнем апавядаюць

У які жылы дом ні зойдзеш у вёсцы – у кожным шчыра рады гасцям. Як прыкмета гасціннасці – дзверы насцеж,

У Востраўскім сельсавеце ёсць невялікая вёсачка Заполле. Цяпер у ёй жыве каля ста чалавек. Але, па расказах мясцовых жыхароў, калісьці

Паміж Каранеўшчынай і Падлессем размясцілася маленькая вёсачка – Улазавічы. Яна ніколі не была буйной, і зараз тут стаіць 16 дамоў,

Ад гэтай вёскі кіламетр да чыгуначнага прыпынку і ўдвая больш да аўтобуснага. Тут утульна і тутэйшым жыхарам, і дачнікам. Мясціны

Пачнём з ХVІ стагоддзя. Да чаго ж заможныя тут ладзіліся калісьці кірмашы! З усёй акругі і больш далёкіх маёнткаў з’язджаліся

Неба паступова змяняе афарбоўку, быццам мастак на палітры спрабуе колеры: з цёмнага пераходзіць у светлы, чырвоны, праяўляецца блакіт. У Бярэзках

Вуліца Кастрычніцкая. Для многіх ляхавічан гэта толькі афіцыйнае гучанне адраса, больш прывычная назва – Малая Лотва. Вёска з такой назвай

Пра тое, што калісьці тэрыторыя сённяшняга Ляхавіцкага раёна ўваходзіла ў склад Вялікага Княства Літоўскага, нагадваюць назвы вёсак: Літва, Лотва, Лабузы…

Фота з вясковай  кропкі Маргарыты КУХТА. Падрабязнасці ў адным з бліжэйшых нумароў «ЛВ».  

«Ляхавіцкі веснік» пабываў у Лабузах Ляхавіцкага раёна /фота/. Падрабязнасці чытайце ў бліжэйшым нумары раёнкі.

Калі загугліць «вёска Заліпенне», на жаль, акрамя таго, што гэта кропка на карце Ляхавіцкага раёна, нічога больш знайсці не атрымаецца.

Пачуўшы на вуліцы чужыя галасы, баба Волька выйшла ў двор. У Станчыках звычайна цішыню парушаюць рэдкія машыны і спеў вясковага

Каля 30 пастаянных жыхароў (карэнных можна пералічыць па пальцах адной рукі): старэйшай – 74 гады, малодшаму – месяц, няпоўныя два

Наша жыццё – бясконцая чарада скрыжаванняў, мноства дарог, па якіх крочым па свеце. Сустракаем людзей, і яны невыпадковыя, не проста

У акружэнні лясоў гэта невялікая вёсачка Ляхавіцкага раёна з адзінай вуліцай – Зялёнай. Мясцовыя жыхары прыгадваюць: даўно тут не было

Навакольныя лясы заўсёды славіліся багатым ураджаем грыбоў і ягад і прыцягвалі аматараў ціхага палявання. А сёлета апенькі растуць нават каля

Паміж  лясамі і жытнёвымі палямі, паміж Меляхамі і Хацяжом на трох вуліцах  – Савецкая, Камсамольская, Лясная – раскінулася (сапраўды раскінулася

Паабапал старой  Брэст-Маскоўскай шашы прапісалася не адна вёска і не толькі нашага раёна. Бы ў патаемнай кішэньцы, недалёка ад павароту

Адсюль пайшлі змагацца з фашыстамі дзясяткі вяскоўцаў. Не кожнаму пашчасціла вярнуцца дадому. А яшчэ тут запаліла сваю асабістую Зорку Героя

Якія тут прыгожыя і памятныя мясціны!  Ступаеш на шырокую алею, абапал якой аж да неба векавыя ліпы, ухутаныя марознай шэранню,

Некалі ў  багатыя тутэйшыя лясы за грыбамі, ягадамі, зёлкамі ішло шмат людзей. Заходзілі ўглыб, у непралазны гушчар, і знайсці дарогу